Γνωρίζαμε πως η επιστροφή μας στο νησί της Αντιπάρου μαζί με την ομάδα της Apivita θα ήταν συναισθηματικά σημαντική για εμάς, δεν φανταζόμασταν όμως πως θα αναχωρούσαμε από το νησί ακόμα πιο συγκινημένοι. Και αν ο πρώτος λόγος ήταν ότι επιστρέψαμε στο νησί από το οποίο ξεκινήσαμε το έργο μας συναντώντας πάλι στο πεδίο πολύ αγαπημένους μας φίλους, ο δεύτερος λόγος ήταν ότι μετά από 3 μέρες δράσεων η Αντίπαρος πάλι θα είχε παραδώσει ένα μοναδικό και ελπιδοφόρο μήνυμα.
Η αρχή έγινε με τα εκπαιδευτικά εργαστήρια στα σχολεία του νησιού, όπου συναντήσαμε μαθητές γυμνασίου που έξι χρόνια πριν συμμετείχαν ενεργά ως μαθητές δημοτικού στις δραστηριότητες που είχαμε υλοποιήσει. Ο Evan που έξι χρόνια πριν ζωγράφιζε τον κάδο του πρώτου σταθμού συλλογής θαλάσσιων απορριμμάτων στην Ελλάδα ήταν τώρα ξανά στο πεδίο βοηθώντας με την ταξινόμηση των υλικών. Ανάλογα παραδείγματα και με άλλα παιδιά του νησιού που θυμόντουσαν ξεκάθαρα την προηγούμενη επίσκεψη μας.
Με χαρά επίσης είδαμε φίλους παλιούς που συμμετείχαν στη διαβούλευση που οργανώσαμε για να συζητήσουμε τα προβλήματα του νησιού με στόχο την αναζήτηση των αντίστοιχων λύσεων. Αλιείς που από την πρώτη στιγμή έδωσαν το παράδειγμα, εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών, το λιμενικό, οι δημοτικές αρχές ήταν όλοι εκεί.
Όπως όλοι ήταν εκεί και τις δύο μέρες των δράσεων όπου πραγματοποιήσαμε καθαρισμούς στο λιμάνι και σε 7 ακτές. Και όλοι μαζί πετύχαμε στο να καταστήσουμε το λιμάνι της Αντιπάρου ένα λιμάνι που έχει πλέον απαλλαγεί από όλα τα απορρίμματα. Μετά από 3 διευρυμένες δράσεις στο νησί και πλήθος άλλων παρεμβάσεων η Αντίπαρος πέτυχε κάτι που θα επιθυμούσαν και τα υπόλοιπα νησιά. Μια κοινωνία που έγινε συμμέτοχος στο εγχείρημα αποκατάστασης του θαλάσσιου περιβάλλοντος του. Η Αντίπαρος για μία ακόμη φορά αποτελεί το παράδειγμα!
Θερμές ευχαριστίες για τη συμβολή τους στον Αλιευτικό Σύλλογο Αντιπάρου, Σύλλογο Εθελοντών Διασωστών Αντιπάρου, Σύλλογο Γυναικών Αντιπάρου, MEAS Oliaros, Cats of Antiparos, Ναυτικό Όμιλο Αντιπάρου, Antiparos En Plo και Πλοηγό Αντιπάρου.
